|
This month I have joined Q&A with Sieben auf einen Strich, 7 Questions about me and my illustration. But it is in German on the website so I answer them here again in English and Thai. *** ฉบับภาษาไทยเรามีการเติมอรรถรสเข้าไปอีก (คือไม่ได้แปลตรงๆเด๊ะๆ 100%) งานนี้ก็เลยมีทั้งคิด ทั้งตอบ ทั้งแปล วนไปวนมา :D สนุกดีๆ***  I miss Chaos…. (2020) What made me begin to draw? ทำไมถึงเริ่มวาดภาพ - With picture I can remember or note stuff faster and easier, e.g. to remember someone in a party. I mostly remember people from their character or style. Sometimes I can describe lots about person, about place and I still forgot their name. เราโน้ตหรือจดจำอะไรบางอย่างด้วยภาพได้ดีกว่าตัวหนังสือ อย่างในปาร์ตี้ส่วนใหญ่เราจำคนจากคาแรกเตอร์หรือสไตล์ (แต่ว่าจำชื่อไม่ค่อยจะได้) Tell me about your style? สไตล์ของงาน - “Less is More” sometime “More is Less”. It can be Black and White or extremely colorful. "น้อยแต่มาก" บางทีก็ "มากแต่น้อย" (จริงๆ เป็นคำที่เราได้มาจากเพื่อนสนิทเราอีกทีตอนที่เราให้ดูงานแล้วถามความรู้สึก ซึ่งเราว่ามันตรงกับที่เราคิดไว้) งานเลยมีทั้ง ไม่ขาวดำล้วนๆไปเลย ก็ฉูดฉาดไปเลย What is your favorite topic? ชื่นชอบหัวข้ออะไรเป็นพิเศษ - Of course Eating Culture! In Thailand we say "Something about eating is always important" (เรื่องกินเรื่องใหญ่). I think this topic is actually in my genes. :D เรื่องกินเรื่องใหญ่, วัฒนธรรมการกินที่มีทั้งแตกต่าง ทั้งคล้าย ทั้งเหมือน (อย่าลืมติดตามใน journey in Germayha นะ) How can you find your inspiration? หาแรงบันดาลใจจากอะไร - Daily situation here in Germany, I was born an grew up in Asian culture. That's why some common or banal situations here can inspired me. เรื่องราวสัพเพเหระรอบๆตัวเนี่ยแหละ บางทีก็ตลก บางทีก็เศร้า แต่ว่าพอเวลาผ่านไปมันก็ตลกดี ก็เอามาเขียนการ์ตูน อย่างเช่นล่าสุดตอน ดูราคาเช่าบ้านให้ดูที่กริ่ง อันนี้ก็ประสบการณ์ตอนหาบ้านเช่าใหม่เนี่ยแหละ What comics, cartoons and illustration can do but not the other media? อะไรที่ media อื่นทำไม่ได้เหมือน การ์ตูนหรือภาพวาด - fantasy, somethings unrealistic (and then I asked myself, what is actually realistic?!). จินตนาการ หรืออะไรที่มันไม่ใช่ความจริง (แต่ว่า แล้วอะไรคือความจริง) Your nice/bad experience as a illustrator? ประสบการณ์ดีและแย่กับการเป็น Illustrator - It's nice, when people understand my illustration without explanation, what I want to communicate with them. Bad for me is, when people give a price to digital work more than analog or hand made stuff. เรื่องดีๆ คือเวลาที่คนดูงานเราสามารถเข้าใจงานเรา หรือแมสเสจที่เราอยากสื่อสารได้เลยโดยปราศจากคำอธิบาย (แฮปปี้มากกกกกก) เรื่องแย่ๆ คือเวลาที่คนให้ค่ากับงานดิจิตอลมากกว่างานมือ งานแฮนด์เมด หรือ งานอนาล่อก คือต้องย้อนถามว่าคุณค่าอยู่ที่อะไร process? เวลาที่ใช้? วัสดุ? หรือจำนวนงาน? Can you give me sentences follow "For me, it's unacceptable, if..."? "รับไม่ได้เลย ถ้า...." - For me, it's unacceptable, if people just live without thinking or care about environment problem. As a child I often heard from people in my parent's generation, what they think about this topic. And they mostly said to me: "In our life (their life) we have to do lots of stuff, so we don't have time to think about environment, just let problem to the next generation. They can finish that. It's not so bad like you (me) and other people think." I can't accept that and see... what's happened now? If it's not NOW, when? May be it could be too late. รับไม่ได้เลย ถ้าคนส่วนใหญ่ยังคงใช้ชีวิตแบบ โนสน โนแคร์ กับปัญหาสิ่งแวดล้อมในปัจจุบัน สมัยเด็กๆ เราได้ยินบ่อยมาก เวลาที่ผู้ใหญ่รุ่นพ่อแม่เรา บอกว่า "โอ้ย แค่วันๆหนึ่งต้องทำนู่นทำนี่ก็หมดเวลาแล้ว ไม่มีเวลามาสนอกสนใจปัญหาสิ่งแวดล้อมหรอก อย่าไปคิดอะไรมาก ปัญหาที่จะเกิดรอให้คนรุ่นหลังแก้ไปก็แล้วกัน" ซึ่งเราฟังเราก็เซ็งนะ แล้วดูทุกวันนี้ ซึ่งถามว่า ทุกวันนี้ยังมีคนคิดแบบนี้ใหม ก็ยังมีอยู่  Finding Cats (2021) For this project I would like to promote....? อยากโปรโมตอะไรไหม
my Linktr.ee, here you will find my published illustrations on different website, update about my work, competitions, events and also you can support me DIRECTLY by paypal.me แน่นอนค่ะ Linktr.ee เราเอง มีทุกอย่างมีอัพเดทที่เกี่ยวกับงาน illustration งาน ประกวด อีเว้นต์รวมถึง Shop ของที่ขายในช้อป ตอนนี้มีอยู่ 3เว็บคือ Etsy งานการ์ด งานกระดาษ บลาๆ ส่งตรงจากมือเรา ค่าส่งทั่วโลกไม่แพง Teepublic เสื้อยืด, sweater inspiration จาก pixel art, censorship จะเน้นเป็น portrait คนดัง บุคคลที่มีชื่อเสียง สั่งโดยตรงได้จากเว็บได้เลย Society6 งานวาดมือ ปริ๊นดิจิตอลลงบนวัสดุต่างๆ มีทั้ง แก้ว กระเป๋า หน้ากาก เคสไอโฟน เคสแลปทอป ตอนนี้กำลังปล่อยคอลเลกชั่นใหม่ เป็น nude tone , skin tone เลือกโทนสีได้ตามที่ชอบ อันนี้สั่งโดยตรงได้จากเว็บเหมือนกัน ปล. ค่าส่งเป็นมิตรมาก อยากบอก, ที่เราชอบสุดๆคือ พรมห้องน้ำลายเสือ สั่งซื้อได้อยู่นะ :D ส่วน Mayha Art Store เป็นเหมือนเพจตรงกลางที่เชื่อมระหว่างร้านทั้ง 3 ร้าน เหมือนกับคลิกลิงค์เดียว ดูงานเราทั้งหมดได้เลย และสำคัญไปกว่านั้น..... 5 บาท 10 บาท ก็สามารถ ซับพอร์ตงานเราได้ค่ะ ตรงๆ เน็ทๆ ผ่าน paypal.me สำหรับผู้สนับสนุนเรานั้น เราอาสาเป็นไกด์พาเที่ยว ให้ข้อมูลเชิงลึก พาไปเที่ยวที่เค้าไม่เที่ยวกัน ดูงานสถาปัตยกรรมที่ไม่ได้ดังเว่อ ทุกอย่างเกี่ยวกับเยอรมัน DM มาได้ค่ะ ตอบได้ก็ตอบ Read the last journey about this illustration here - See my illustration on Taripulan website This journey I want to write about what is my idea behind this illustration. (Anyway I'm not success with this contest.) For me this work has already done and I learned more about how to finish my (plenty of) ideas into an only one illustration. The topic was UTOPIA, which I taught about the place that's UNREAL but Positive. (Dystopia would be in the other way round.) So I started to think about an antique Atlas. Which is long time ago nobody knows how the world actually looks like. As we see most old atlas are flat or half perspective half bird eyed view, in detailed, not really up to scale like today. I love that because it's not real. It's charming though. Then the word "BORDERLINE" came to me. So I replaced all countries, destroyed all continents and mixed them up without geometry knowledge. Redraw all with pen. I chose black & white to keep everything neutral and calm.  Prepare to Collage  Now I learn all country sizes  Last mock-up, preparing to draw  done!
 ที่ผ่านมาเคยเห็นคุมะมงแบบบังเอิญแค่ 3 ครั้งในเยอรมัน และครั้งสุดท้ายวันคือก่อนที่เริ่มเขียน EP. นี้ บังเอิญมากจริงๆ
ไม่เกริ่นมาก คิดว่าคนไทยไม่น้อยรู้จักคุมะมง ช่วงก่อนมีอะไรๆก็คุมะมงๆ กระทั่งลูกอม ขนม แตงโม ส้ม เครื่องบิน รถไฟ ฯลฯ (คุมะมงในวิกิ) ความแฟชั่นของเยอรมันเราให้นิยามว่า “จืดชืด หรือไม่ก็สดใสแต่จะปรับ opacity เหลือ 50%” ไม่ pop ไม่หวือหวา และจากประสบการณ์ถ้าอะไรที่ในเอเชียมันดังมากๆๆๆ มันจะข้ามมาไม่ถึงเยอรมันสักเท่าไหร่ ทั้งของที่มีต้นกำเนิดจากในเอเชียอย่างคุมะมงรวมถึงของที่มีต้นกำเนิดจากในยุโรปหลายๆอย่างเช่น กระเป๋า fjallraven kanken กรี๊ดกันมาก ของปลอมเกลื่อนกลาด ที่นี่คือมันเหมือนการใส่รองเท้านันยาง มันคือกระเป๋านักเรียน จบ... มู่มิน Moomins เราต้องเอาภาพให้ดู และ 20% จะตอบ "อ๋อ" และที่เหลือจะยังคงไม่รู้จัก จบ... กระเป๋า Freitag ที่นี่คือเฉยๆ จบ… ฉนั้นการเจอคุมะมงในเยอรมันสำหรับเรา คือตาเราจะลุกวาว เปรียบได้กับ การเจอคนเยอรมันที่รู้ว่า “555” ว่าคือ การหัวเราะ "lol" และการเจอคนที่รู้จัก กล้วยบวชชี น้ำพริกกะปิ ปลาทู แหนมป้าย่น  หลายเดือนก่อนไปเยี่ยมเพื่อนของเพื่อนที่บ้านแล้วเหลือบไปเห็นแม่เหล็กติดตู้เย็นรูปคุมะมง ตาลุกวาว… ไปได้คุมะมงมายังไง รู้จักคุมะมงด้วยหรอ เราก็ถามไปเรื่อยเปื่อย.. “แวะไปทำงานที่นั่นอยู่หลายเดือน เห็นมันน่ารักดี ก็เลยซื้อติดมา” จบที่มาของหมีดำแม่เหล็กติดตู้เย็น….. คือนางไม่รู้ ไม่รู้ว่านี่คือคุมะมง และนางไม่รู้ด้วยจะว่า เคยเป็นนี่คือหมี superstar … แต่จริงๆเยอรมันก็มีมาสคอทที่เป็นหมีนะ หมีเบอร์ลินไง แต่ก็นะ……….. (หน้าตาหมีแบร์ลิน) *based on my journey อ้างอิงจากประสบการณ์ส่วนตัว
I drew this second version a few months ago. This time I will explain more about this journey. Some of them are the same as the first version in English. (Click here to read the old version.) Actually my idea is easy coming. Things about me that I had never realized until some of my close friends, who don’t live in Germany but they knew some about German lifestyle, asked me and we started to think and talk about this.  I can finish pizza alone  1 box 1 person 1 meal That’s true. My eating portion now is also bigger than before. Last time when I came back to visit my family in Thailand. I eat like “double asian portions”. Of course! For me food over there is more delicious than here and I did 4x. Yes! I gained weight. Update: I never have a problem with Italian style pizza. I tried once with Pizza Hut and TGF Pizza but I couldn't finish them. I guess it's because of dough. Open bottle without opener.  To find a wine opener is sometimes easier than to find a bottle opener First time I saw people open a bottle so easily with stuff around them (keys, spoon, water bottle, ruler, etc...) That’s just Woh!!! Then they started to educate me about “lever”(a physics theory). Now I can open a beer bottle with a lighter or with an other bottle sometimes but mostly.... My hand got hurt and a lighter is almost broken. Wifi = WLAN  “Wifi” in German they called “WLAN”. Pronounced “way-run (with L)" Waste Stuff Story  People separate most of the waste but it doesn’t mean that everyone likes that. I like to separate waste, because I have seen the problem if we don’t separate waste from my hometown. Anyway some waste people or me have no idea which type of waste they are. The easy answer is “go to a waste container” (Restmüll, Hausmüll). Some people said, if everything goes to the waste container, it’s still better than throwing plastic waste into a paper container. (I have no sentences for them.….) They say exactly!  "When will you come by?" “in 4 Minutes” not around, not about, not like Asian style. I guess because people always see the time table from a public transport like a “countdown”. So they just say what they see. In Thailand…….. Forget about this. People always say “around 15 Min.” which means 30 Min. or “be right back” which means “in an hour”. If they can do like what they said to you. You are lucky. Eat rice with a fork  And now I can eat rice with a fork but still with the left hand. In Asian we use fork on a left hand but to eat rice we use a spoon with a right hand. And also some people use only a spoon with a right hand. In East Asia countries like China or Japan people eat rice with chopsticks, which I couldn't do that well also. I've learned how to eat Döner without using a napkin.  If I have to relate skill to Thai food. It must be Ice-cream on bread with stuff called “Pai-Thong”. ไอศกรีมไผ่ทอง Döner, Kebab or Döner Kebab here is like a fast food or street food in Asian. Things that you have to try in Germany, not just Knuckle pork or curry sausage. Vegetarian version will be falafel, feta cheese or salad. My favourite is falafel with durum bread or what some people called Yufka. Döner is always huge. Here is my favorite Döner/Falafel shops in Mainz, Germany Dönerstag, Mainz Le Cedre du Liban, Mainz And how Pai-Thong ice-cream looks like. Birkenstock with socks is awesome.  I’m not surprised why it’s a one of German cliche. It’s more comfortable than without socks. I recommend that. A letter from German customs  If I could receive my presents from Thailand without a letter from German customs, that would be lucky me. I got twice letters from German customs, because I ordered stuff from Ebay, which showed on their shop “from UK”. But the stuff came probably from India. That’s the thing that you have to consider and calculate. Is that worth to order? Last time was my birthday presents from my family. And the package is small like we called here “Päckchen” or “a small parcel”. The customs wrote to me that I have to pay tax at least 25€ If I want to get that. Or…. just ignored and they will send the package back. That was my birthday presents… Why do I have to pay tax for my presents?! So I called my family and asked, what did they send to me? a diamond? an IPhone? The answer was a plastic toy, a coffee mug and a birthday card. !!!!!!!! I got all the stuff a year after my birthday. That’s all… just for this ep. Version 2.0 But to live in Germany. It has things to learn everyday. I would like to share this TED Talk . His talk inspired me for my illustrator book "Knaggig". “(...)When you moved to different country. There are 3 ways that you can relate to the culture: You can confront, complain or conform. When you confront, you believe that your behaviors are the right behaviors. When you complain, what happens is that you will isolate yourself into social bubbles of foreigners living in segregation with the society. When you adapt your way to behave when you conform to the whole society, then you can truly benefit from diversity. But that implies that you are observing, learning, understanding the behaviors of others, and adapting your own, so that it fits with the behaviors of the society you are in. (...)” :) A few weeks ago I submitted my work to the “Taripulan illustrators contest”. The topic for this year was “Utopia”. My illustration’s title is called “Utopian Atlas”.  *Click my illustration then you can visit the main website for this contest.
This year all illustrations are shown on their website before the jury. (I knew this after submission. Very happy about that. :)) My concept and inspiration for “Utopian Atlas” and the other illustrations, see from their website. To search my illustration please use keyword “Suaysom” or “Utopian Atlas” :) I'm very happy that my illustration was published in this book. :D This year I don't have so much good news. I couldn't go or travel to somewhere easy like before and I found a way out to travel (by drawing haha...) So This is one of my good news . I like this issue "Outer Space", because it's pure imagination and very creative. 
If you want to see my illustration "Outer Space" It's already in the category "Published Works". or buy a copy on Amazon.com
I also created this illustration on lots of stuff... Face Mask, Pouch, Tote bag, Hand Towel, Case, etc... Click to see stuff directly or see also with other collections on Art Store .  ความหิวเหมือนการเมา สติและสมาธิจะลดลงไปหลายเปอร์เซ็นต์
วันก่อนไปงานนิทรรศการ Tage der Fotografie ที่ Darmstadt หิวเลยเสิชหาร้านอาหารไทยระหว่างทาง Google Map ลากเราไปร้านๆหนึ่งเล็กๆ ใน Mannheim ผัดไทยเต้าหู้ 5,5€ ถือว่าเป็นราคาที่ต้องไปพิสูจน์ นั่งดูเมนู พนักงานที่ร้านเดินเอาสมุดฉีกเปล่าๆกับปากกามาให้ ยังไม่ทันมีใครพูดอะไร เธอเดินกลับไปที่เคาร์เตอร์ เราเองก็ไม่คิดอะไร จดเลยเร็วๆ "ผัดไทย 1.... ผัดกะเพรา1....." รูมเมทมาพอดี ถามรูมเมท "จะดื่มอะไรจะได้จด" รูมเมทเห็นสิ่งที่เขียนในกระดาษ "จริงๆแกต้องเขียนชื่อกะเบอร์โทรแกให้ที่ร้านไม่ใช่หรอ?" * สติมา เออ......จริง ปกติสั่งอาหารที่นี่ไม่ต้องจดเอง .... เลยแก้เขิน เขียนชื่อกะเบอร์โทรเราไป ตบด้วย "น้ำมะม่วง 2 กระป๋อง :)" *พอเวฟ2มา เวลาไปตามสถานที่ต่างๆเช่น มิวเซียมหรือร้านอาหาร ทุกคนต้องให้ชื่อกะเบอร์โทร(บางทีเติมด้วยว่าอาศัยเมืองไหน) เผื่อจะได้ตามตัวได้ หากมีใครติดเชื้อ โดยปกติก็จะมาเป็นเอกสารให้กรอกชัดเจน ไม่ได้เป็นสมุดฉีกเปล่าๆแบบที่ร้านยื่นให้เรามา ถ้าถามว่า มันได้ผลจริงไหม? "......."       |
RSS Feed
