Nach der Veröffentlichung unseres Buches wurde ich zusammen mitJasmin Olschewski interviewt. Das Interview wurde vom Thaispora-Podcast, geführt und moderiert von Pako, aufgenommen. Wir sprachen über die allgemeine Situation von Post- und Migrantinnen in Deutschland und der westlichen Welt sowie über die Konzeption hinter der Geschichte und das illustrierte Cover von mir. 

Das  Interview könnt ihr auf YouTube und Spotify anhören.
Hier habe ich Anfang des Jahres noch über das Projekt geschrieben. 
​

Möchtet ihr unser Buch haben?
Ihr könnt es online bei Thalia , Dussmann und Amazon bestellen.

Unterstützt unser Projekt, indem ihr das Buch bestellt! Es wird in den Läden präsentiert, sobald genügend Exemplare verkauft wurden.

Fragen zu unserem Projekt?
Habt ihr vielleicht Fragen zu unserem Projekt?  Dann schreibt uns gerne.
​:)

Amalies größter Traum ist es nach Thailand zu reisen und ihre Wurzeln kennenzulernen. Außerdem möchte sie mit Hilfe eines Briefes ihre Mutter finden, die vor zehn Jahren Deutschland verlassen hat. Während ihrer Reise, die sie nach Bangkok, Phuket, Chiang Mai und Nong Khai führt, findet sie nicht nur goldene Tempel, typisches Street Food, Wasserfälle und wunderschöne Strände, sondern lernt auch die Schattenseiten des Landes kennen.
Wird Amalie auch ihre Mutter finden? Und was wird sie dort entdecken?
Chang Phuak ช้างเผือก - der weiße Elefant ist eine Geschichte über Thailand, Identität, Vorurteile, Tourismus und Vergebung.

Dieses Jahr habe ich mit meinem tollen Projekt begonnen. Ich habe das Cover für das Buch von Jasmin gezeichnet ^_^, eine Reise mit unvergesslichen Momenten von Amalie, die auf ihrer wahren Geschichte basiert. Meine Zeichnungen sind eine kurze Erzählung von typischen Dingen in Thailand und verschiedenen Provinzen, die Amalie besucht hat. Zusammen mit den thailändischen Wörtern wie "Farang" (Ausländer), "Lookkreung" oder "Yer-ra-man", was auf Deutsch bedeutet

Unterstützt ihr Projekt durch die Buchbestellung auf  Thalia und Amazon

Über Jasmin Olschewski

Interview bei Thaispora :)

This year my work was exhibited in this fair. Such a great honor! :) 
But..... somehow I realised that I couldn't be to finish my idea, to express my inspiration.
Let see what I could do from far away.
PS: Thank you internet and deutschepost.

I feel so grateful after I shared my idea to my sister. And it's pretty done like I want (yeah! she's also in design area, so... a kind of easy btw). In this blog I would like to share behind the scene more than just the final work.  

Photo credit: Yingis, Mayha
#findingcats #journeyingermayha #bkkif2022 #bangkokillustrationfair 

my work 2022 : www.bangkokillustrationfair.com/artist/2022/71
my work 2021 : www.bangkokillustrationfair.com/artist/2021/71

Updated: Exhibition announced 8-11 September 2022 at BACC, Thailand.
#BKKIF2022 #BangkokIllustrationFair2022 #BKKIF #BangkokIllustrationFair

​--------
​This year I'm a 1 of 150 BKKIF Artist 2022.  Yuhu! Thank you BKKIF team for chooseing my works for this year.
My submitted work: ​https://www.bangkokillustrationfair.com/artist/2022/71

That was a great time to work with Goethe Institut Thailand.
​You can find Geothe in my illustration at Goethe Institut Thailand, the Return box in front of the main entrance nearby a library.   
Watch Video on Facebook: https://fb.watch/dVi5FWIwPr/ 

My Q&A about me and life in Germany  Click here to read translation in English
​
• 3 สิ่งในชีวิตประจำวันที่รู้สึกว่าไทยและเยอรมันต่างกันมาก
1. เสียงรอบๆตัวที่ไทยดังกว่าในเยอรมันมาก ทั้งจราจร,โฆษณา แม้แต่เสียงแอร์ เสียงพัดลม
2. ความหลากหลายของอาหารในไทยที่มีมากกว่า และมีอะไรใหม่ๆให้ลองบ่อยกว่า
3. สังคมเยอรมันไม่สนใจเรื่องรูปลักษณ์ภายนอกเท่ากับสังคมไทย

• เคล็ดลับการใช้ภาษาเยอรมันให้เก่ง
1. หาโอกาสใช้ภาษาเยอรมันทุกวันในการสื่อสาร อย่าขี้เกียจแล้วเปลี่ยนไปพูดภาษาอังกฤษ หรือไทยเด็ดขาด
2. ดูหนัง อ่านหนังสือ หยาชอบ “Soul Kitchen” กับซีรีย์เรื่อง “Dark” ส่วนหนังสือชอบ “Der Araber von Morgen” (แปลมาจากภาษาฝรั่งเศส)
3. เวลาเปิดศัพท์ให้ใช้ Wörterbuch แบบเยอรมัน-เยอรมัน

​• อยากฝากอะไรให้น้องๆเพื่อนๆที่อยากไปอยู่เยอรมัน
“The limits of my language are the limits of my world, Ludwig Wittgenstein”
ภาษาเยอรมันสำคัญและมีประโยชน์กว่าที่คิดค่ะ 

ความหิวเหมือนการเมา สติและสมาธิจะลดลงไปหลายเปอร์เซ็นต์

วันก่อนไปงานนิทรรศการ Tage der Fotografie ที่ Darmstadt หิวเลยเสิชหาร้านอาหารไทยระหว่างทาง
Google Map ลากเราไปร้านๆหนึ่งเล็กๆ ใน Mannheim ผัดไทยเต้าหู้ 5,5€ ถือว่าเป็นราคาที่ต้องไปพิสูจน์

นั่งดูเมนู พนักงานที่ร้านเดินเอาสมุดฉีกเปล่าๆกับปากกามาให้ ยังไม่ทันมีใครพูดอะไร เธอเดินกลับไปที่เคาร์เตอร์
เราเองก็ไม่คิดอะไร จดเลยเร็วๆ "ผัดไทย 1.... ผัดกะเพรา1....." 

​รูมเมทมาพอดี ถามรูมเมท "จะดื่มอะไรจะได้จด"
รูมเมทเห็นสิ่งที่เขียนในกระดาษ
"จริงๆแกต้องเขียนชื่อกะเบอร์โทรแกให้ที่ร้านไม่ใช่หรอ?" *

สติมา

เออ......จริง ปกติสั่งอาหารที่นี่ไม่ต้องจดเอง ....
เลยแก้เขิน เขียนชื่อกะเบอร์โทรเราไป ตบด้วย "น้ำมะม่วง 2 กระป๋อง :)" 

*พอเวฟ2มา เวลาไปตามสถานที่ต่างๆเช่น มิวเซียมหรือร้านอาหาร ทุกคนต้องให้ชื่อกะเบอร์โทร(บางทีเติมด้วยว่าอาศัยเมืองไหน)
เผื่อจะได้ตามตัวได้ หากมีใครติดเชื้อ โดยปกติก็จะมาเป็นเอกสารให้กรอกชัดเจน ไม่ได้เป็นสมุดฉีกเปล่าๆแบบที่ร้านยื่นให้เรามา 

ถ้าถามว่า มันได้ผลจริงไหม?
"......."