 ที่ผ่านมาเคยเห็นคุมะมงแบบบังเอิญแค่ 3 ครั้งในเยอรมัน และครั้งสุดท้ายวันคือก่อนที่เริ่มเขียน EP. นี้ บังเอิญมากจริงๆ
ไม่เกริ่นมาก คิดว่าคนไทยไม่น้อยรู้จักคุมะมง ช่วงก่อนมีอะไรๆก็คุมะมงๆ กระทั่งลูกอม ขนม แตงโม ส้ม เครื่องบิน รถไฟ ฯลฯ (คุมะมงในวิกิ) ความแฟชั่นของเยอรมันเราให้นิยามว่า “จืดชืด หรือไม่ก็สดใสแต่จะปรับ opacity เหลือ 50%” ไม่ pop ไม่หวือหวา และจากประสบการณ์ถ้าอะไรที่ในเอเชียมันดังมากๆๆๆ มันจะข้ามมาไม่ถึงเยอรมันสักเท่าไหร่ ทั้งของที่มีต้นกำเนิดจากในเอเชียอย่างคุมะมงรวมถึงของที่มีต้นกำเนิดจากในยุโรปหลายๆอย่างเช่น กระเป๋า fjallraven kanken กรี๊ดกันมาก ของปลอมเกลื่อนกลาด ที่นี่คือมันเหมือนการใส่รองเท้านันยาง มันคือกระเป๋านักเรียน จบ... มู่มิน Moomins เราต้องเอาภาพให้ดู และ 20% จะตอบ "อ๋อ" และที่เหลือจะยังคงไม่รู้จัก จบ... กระเป๋า Freitag ที่นี่คือเฉยๆ จบ… ฉนั้นการเจอคุมะมงในเยอรมันสำหรับเรา คือตาเราจะลุกวาว เปรียบได้กับ การเจอคนเยอรมันที่รู้ว่า “555” ว่าคือ การหัวเราะ "lol" และการเจอคนที่รู้จัก กล้วยบวชชี น้ำพริกกะปิ ปลาทู แหนมป้าย่น  หลายเดือนก่อนไปเยี่ยมเพื่อนของเพื่อนที่บ้านแล้วเหลือบไปเห็นแม่เหล็กติดตู้เย็นรูปคุมะมง ตาลุกวาว… ไปได้คุมะมงมายังไง รู้จักคุมะมงด้วยหรอ เราก็ถามไปเรื่อยเปื่อย.. “แวะไปทำงานที่นั่นอยู่หลายเดือน เห็นมันน่ารักดี ก็เลยซื้อติดมา” จบที่มาของหมีดำแม่เหล็กติดตู้เย็น….. คือนางไม่รู้ ไม่รู้ว่านี่คือคุมะมง และนางไม่รู้ด้วยจะว่า เคยเป็นนี่คือหมี superstar … แต่จริงๆเยอรมันก็มีมาสคอทที่เป็นหมีนะ หมีเบอร์ลินไง แต่ก็นะ……….. (หน้าตาหมีแบร์ลิน) *based on my journey อ้างอิงจากประสบการณ์ส่วนตัว
|
RSS Feed
